Al-Qur'an

Ḍâri Wikipèḍia bhâsa Madhurâ, lombhung pangataowan mardhika
Al-Qurán jhâman Ottoman

Al-Qur'an otabâ Kètab Qur'an (bhâsa Arab: القرآن) iyâ arèya sèttong kètab soccè sè otama ḍâlem aghâma Islam sè èparcajhâ orèng Islam (Muslim) jhâ' kètab ghâpanèka è toronaghi sareng Allah Swt. ḍâ' Nabbhi Muhammad Saw. Kètab panèka bâḍâ 114 sorat bân sabbhân sorat bâḍâ pan-saponapan ayât.[1]

Ummat Islam parcajhâ jhâ' Al-Qur'an è dhâbuaghi sareng Allah Swt ḍâ' Nabbhi Muhammad lèbât Malaikat Jibril ḍâlem bâkto 22 taon, 2 bulân bân 22 arè otabâ korang lebbi salanjhânga 23 taon[2], è molaè ḍâri tangghâl 17 bulân pasa[3]. Ummat Muslim ngotmat Al-Qur'an mènangka mukjizat èpon Nabbhi Muhammad mènangka sala sèttong tatengnger kanabbhiân bân ḍhâddhi palèng moljâna wahyu sè ètoronaghi Allah ḍâri jhâman Nabbhi Adam sampè' jhâmanna Nabbhi Muhammad[4]. Dhâbu "Qur'an" èsebbhut sabânnyâ'na 70 kalè è ḍâlem Al-Qur'an.[5]

Al-Qur'an è serrat sareng sahabât (kanca semma'na) Nabbhi Muhammad sè èparèngè tanggung jâwâb kaangghuy nolès polè wahyu ḍâri Allah sè ampon è apalaghi.[6] Saampona Nabbhi Muhammad sèdhâ, bânnyâ' sahabât sè lajhu nyoson otabâ ngèmpo' bân nyèrrat polè hafalan wahyu (ayât Al-Qur'an) sè ampon è apal. Pangempo'an al-Qur'an panèka è molaè ḍâri jhâmanna khalifah Abu Bakar Ash-Shiddiq atas osolla Umar bin Khattab kalabân satojhuânna sahabât sè seppo.

Al-Qur'an anyebbhutaghi jhâ' èssèna Al-Qur'an panèka sèttong pètodhu. Torkadhâng jughân bisa aèssè carèta sajhârâ bân akhlak (tèngka) sè bhâgus.[7] Al-Qur'an èghuna'aghi asareng hadist kaangghuy nanto'aghi hokom Islam (Fiqih). È nalèkana alaksana'aghi sholat, al-Qur'an èmaos ḍâlem bhâsa Arab.[8] Al-Qurán jughân èsebbhut mènangka sèttong tolèsan sastra bhâsa Arab sè palèng bhâgus è dhunnya.[9]

Orèng sè apal èssèna al-Qur'an èsebbhut Hafiz. Bânnyâ' ummat Islam sè maos al-Qur'an kalabân tartil (bâca'an sè bhâgus). Atoran maos al-Qur'an sè bhâgus tor lerres èngghi panèka èsebbhut èlmo tajwid. È nalèkana bulân pasa (Ramadhân) biyasana ummat Islam malastarè apalan Qur'an bân maos Al-Qur'an saampona sholat tarawih (sholaat sonnah è bulân pasa). Kaangghuy onèng artèna bân maksoddhâ ḍâri èssèna al-Qur'an, ummat Islam jughân ajhâr èlmo tafsir.[10]

Ètimologi[beccè' | beccè' sombher]

Bâḍâ duwâ' dhâbu sè ajellasaghi asal-osol nyâma Al-Qur'an, anapa oca' القرآن iyâ arèya Isim jamid bân musytaqq otabâ Isim jamid bân musytaqq. nomer sèttong iyâ arèya dhâbu ḍâri Asy-Syafi'i

Sèngko' maca (AL-Qur'an) è adâ'na Ismail bin Qistintin, bân Ismail dhimin toman adhâbu, "Al-Qur'an arèya isim, benni mahmūz bân ta' èkala' ḍâri oca' قرأت qara’ta ("abâ'na maca"). lamon è kala' ḍâri oca' qara’ta, sakabbhina sè èbâca pagghun ḍhâddhi qur'an. Jârèya nyama ḍâ' Al-Qur'an paḍâna kètab Taurat bân Injil. Oca' qara’ta andi' hamzah, tapè oca' Al-Qur'an tadâ hamzah èpon. È ayât Al-Qur'an  وَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْءَانَ , oca' qara’ta bâḍâ hamzah èpon, anapon oca' Al-Qur'an tadâ' hamzah èpon.[11]

Sè parlo ḍhâddhi catâdhân iyâ arèya riwâyât sè è maos Asy-Syafi'i iyâ arèya riw^yât Ibnu Katsir sè maos Al-Qur'an tadâ' hamzah èpon.[12] Dhâbu arèya èlabân jhâ' Al-Qur'an è bâca tadâ' hamzah (ḍhâddhi al-Qurān), paḍâ ḍâlem Qiraat Ibnu Katsir sè maso' ḍâlem hokom bâca'an takhfif (madhâmmang bâca'an) bân naql (ngallè harkat hamzah ḍâ' horop sokon sè bâḍâ sabelluna).[11]

Dhâbu sè nomèr duwâ' iyâ arèya bâḍâ sè nganggâp musytaqq ḍâri horop ق-ر-ن. Abu al-Hasan al-Asy'ari adhâbu, "Oca' jârèya musytaqq ḍâri oca' qarantu al-syay’ bil-syay’, sè artèna sèngko' mapolong ḍâ' sèttonga. Ḍâri oca' rèya kèya, hajji sè èpapolong kalabân umroh ḍâlem sèttong ihram sè èsebbhut qiran. Anapon Abu Zakariya al-Farra' adhâbu, "Oca' jârèya musytaqq ḍâlri oca' القرائن al-qarā’in, jâmak ḍâri قرينة qarīnah ("indikator"). Al-Qurtubu sapakat kalabân al-Farra' jhâ' ayât-ayât Al-Qur'an jârèya salèng mabhânder bân bânnyâ' sè nyaropanè sèttong bân laènna.[11]

Sombher[beccè' | beccè' sombher]

  1. Pengertian dan Fungsi Al Quran dalam Kehidupan Sehari-hari. Januari 2021. Detiknews. È aksès tangghâl 2023-07-14.
  2. Lambert, Gray .(2013). The Leaders Are Coming!. WestBow Press. hlm. 287. ISBN 9781449760137.
  3. Shaikh, Fazlur Rehman. (2001). Chronology of Prophetic Events. Hal. 50 Ta-Ha Publishers Ltd.
  4. Peters, F.E. (2003). The Words and Will of God. Princeton University Press. hlm. 12–13. ISBN 0-691-11461-7.
  5. Brannon M. Wheeler. (Junè 2002). Prophets in the Quran: An Introduction to the Quran and Muslim Exegesis. A&C Black. hlm. 2. ISBN 978-0-8264-4957-3.
  6. Donner, Fred. "The historical context" in McAuliffe, J. D. The Cambridge Companion to the Qur'ān. Cambridge University Press, 2006. Hlm. 31–33.
  7. Nars, Seyyed Hossein. (2003). Islam: Religion, History and Civilization. HarperSanFransisco. ISBN 978-0-06-050714-5. Hlm. 42.
  8. Brian V Street. (2001). Literacy and Development: Ethnographic Perspectives. Hlm. 193.
  9. Arberry, Arthur. (1956). The Koran Interpreted. London. ISBN 0-684-82507-4. Hlm. 191.
  10. Brown, Norman Oliver. (1991). Apocalypse And/or Metamorphosis. University of California Press. Hlm. 81.
  11. 11,0 11,1 11,2 Ar-Rumi, Fahd Abdurrahman Sulaiman. (2005). Dirasāt fī ‘Ulūm al-Qur’ān al-Karīm. Hlm. 19-21.
  12. Az-Zarkasy, Muhammad Abdullah Bahadar. (1957). Al-Burhān fī ‘Ulūm al-Qur’ān. Beirut, Lebanon: Dar Ihyaul Kutubil Arabiyyah. 1/278.