Jalaluddin Rumi
Jalāl ad-Dīn Muhammad Rūmī (Persia: جلالالدین محمد رومی), jhughân èkennal mènangka Jalāl ad-Dīn Muhammad Balkhī (Persia: جلالالدین محمد بلخى) otabâ serrèng èsebbhut Rumi (30 Sèptèmber 1207 – 17 Desember 1273), panèka a Sufidi, bân cilèr Persia lahir è Balkh (satèya Samarkand), Persia Raya. È dhâlem pettong abad sè tapongkor, orèng Iran, Tajik, Turki, Yunani, Pashtun, Muslim è Asia Tengnga, bân jhughân Muslim è Anak Benua India ampon senneng ka karya-karyana. Puisi-puisina ampon èterjemahaghi dâ' bânnya' bhâsa bân èadaptasi dâ' bânnya' format. Rumi ampon èkennal mènangka sala sèttong "penyair sè palèng èkasennengi" bân jhughân "penyair sè palèng èjhuwâl" è Amèrika Serikat.
Kabânnya'an karya Rumi ètolès è bhâsa Persia, namong jhughân kadhâddhiyân aghuna'aghi bhâsa Turki, Arab, bân Yunani. Sala sèttong karyana, Masnavi (Mathnavi), sè èkarang è Konya, èangghep sala sèttong puisi sè palèng bhâgus è bhâsa Persia. Panèka sala sèttong karya sè palèng berpengaruh è dâlem tasawuf bân serrèng èsebbhut "Al-Quran è bhâsa Persia."